ΕΙΜΑΙ 17 ΚΑΙ ΚΡΥΒΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ

 

Καταρχήν να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας που μας εμπιστεύονται ο καθένας το δικό του προσωπικό κοινωνικό story κι εμείς το προβάλουμε με σεβασμό και τιμιότητα χωρίς να τους εκθέτουμε. Ο Μάνος είναι 17 ετών και σήμερα αποφάσισε να αλλάξει τρόπο σκέψης χάρη σε εμάς όπως μας είπε.

Μας έστειλε το story του και ζήτησε να το μοιραστούμε με όλους εσάς. Ένα μεγάλο μπράβο στον Μάνο!

Διαβάστε τι μας έστειλε:

Με λένε Μάνο και είμαι 17. Δεν έχω αδέρφια. Μεγάλωσα μόνο με τη μαμά μου. Όχι, δεν είναι άρρωστη. Δεν είναι καν “διαφορετική”. Είναι απλώς πολύ φτωχή. Δουλεύει καθαρίστρια, τρέχει σε σπίτια και γραφεία από τις 5 το πρωί, και γυρνάει το βράδυ με πρησμένα χέρια. Δεν φοράει ωραία ρούχα, δεν έχει μαλλιά κομμωτηρίου, δεν μιλάει «όπως οι άλλοι γονείς». Και γι' αυτό… ντρέπομαι.

Στο σχολείο με ρωτάνε γιατί δεν έρχεται ποτέ η μαμά μου στις γιορτές ή στις ενημερώσεις. Δεν ξέρουν ότι την κρατάω μακριά. Δεν θέλω να ακούσω πάλι:

«Ποια είναι αυτή με τα σκονισμένα παπούτσια;»,

«Αυτή είναι η μάνα του;»,

«Χαχα, έλα ρε, αυτή μοιάζει άστεγη!».

Και όμως, αυτή η “άστεγη” είναι εκείνη που μεγαλώνει έναν άνθρωπο με αρχές, που δεν πείνασα ποτέ, που δεν έλειψα από φροντιστήριο, που με κοιτάει με περηφάνεια ακόμα κι όταν εγώ σκύβω το κεφάλι.

Σήμερα αποφάσισα να πω την αλήθεια. Δεν θα την κρύβω άλλο.

Γιατί αν ντρέπομαι για εκείνη, είναι σαν να ντρέπομαι για την αγάπη.