Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΙΑΣΩΝΑ: ΜΠΗΚΕ ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΟΥ ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΤΑΝ

Ο Ιάσονας κοιμόταν ήρεμος, μέχρι που ένα απόκοσμο ζζζζζζ άρχισε να γεμίζει τον εγκέφαλό του. Δεν κατάλαβε αμέσως τι συνέβαινε∙ όμως μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρέθηκε πρωταγωνιστής σε μια προσωπική ταινία τρόμου. Ένα μυρμήγκι με φτερά είχε εισβάλει στο αυτί του, χτυπώντας με μανία τα φτερά του μέσα στον στενό ακουστικό πόρο, δημιουργώντας έναν ήχο που έκανε το κρανίο του να πάλλεται, να τρελαίνεται...

Η ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗΣ

Εκείνες οι στιγμές έκαναν τον Ιάσονα να νιώσει πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στο όριο της τρέλας. Η απόλυτη αίσθηση εγκλωβισμού, το επίμονο βουητό, τα φτερά που χτυπούσαν μέσα στο κεφάλι του… Ήταν μια λεπτή κόκκινη γραμμή που παραλίγο να ξεπεράσει. «Αν κρατήσει λίγο ακόμη, θα χάσω το μυαλό μου», σκέφτηκε.

ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ

Το μαρτύριο κράτησε τρία ολόκληρα λεπτά. Ο Ιάσονας κούναγε το κεφάλι του πέρα–δώθε, πάνω–κάτω, απελπισμένος. Δεν υπήρχε κανείς να τον βοηθήσει. Για μια στιγμή σκέφτηκε να ρίξει οινοπνευμα στο αυτί του, μήπως το έντομο ζαλιστεί και βγει.

Και πάνω που ετοιμαζόταν να κάνει τη δοκιμή, ένιωσε ξαφνικά το μυρμήγκι να σκαρφαλώνει προς τα έξω. Πετάχτηκε από το αυτί του, προσγειώθηκε πάνω στον κόκκινο σκελετό των γυαλιών μυωπίας του και έμεινε ακίνητο.

Με μια έκρηξη θυμού και ανακούφισης μαζί, ο Ιάσονας άρπαξε τα γυαλιά και τα πέταξε πάνω στον καναπέ. Άνοιξε την μπαλκονόπορτα και το έντομο πέταξε μακριά.

Αμέσως μετά έκατσε κάτω στο πάτωμα, κρατώντας το κεφάλι του. Κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη και προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι όλα είχαν μόλις συμβεί στ’ αλήθεια. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή. Ένιωσε τυχερός. Πραγματικά τυχερός που δεν του… έστριψε.

Η εμπειρία αυτή, όσο σύντομη κι αν ήταν, του απέδειξε ότι κάποιες φορές η πραγματικότητα μπορεί να γίνει πιο τρομακτική από κάθε φανταστικό σενάριο. Κι ότι πολλές φορές, αρκεί ένα τόσο μικρό πλάσμα για να φέρει έναν άνθρωπο στα όρια της λογικής του.