ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ Ή ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΝΤΡΑ Ή ΜΠΑΜΠΑ ΝΑΥΤΙΚΟ;

Δεν είναι εύκολο να αγαπάς κάποιον που ζει με τη θάλασσα. Ούτε να περιμένεις μέρες, εβδομάδες, μήνες να χτυπήσει το τηλέφωνο και να ακούσεις μια φωνή μέσα από παράσιτα, να σου πει απλώς «είμαι καλά». Η ζωή με έναν ναυτικό είναι γεμάτη αναμονή, αγωνία και σιωπές που μιλούν πιο δυνατά απ’ τα λόγια.

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ

Όσες γυναίκες έχουν άντρα ναυτικό ξέρουν καλά τι σημαίνει να αγαπάς από μακριά. Να μετράς μέρες, λιμάνια και καιρούς. Να κοιμάσαι μόνη, να μεγαλώνεις παιδιά με τη μνήμη του μπαμπά και όχι με την παρουσία του. Και όμως, κάθε επιστροφή είναι μια μικρή γιορτή, ένα αγκάλιασμα που σβήνει – έστω και προσωρινά – τη μοναξιά των ημερών.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ

Δεν είναι λίγες οι φορές που η απόσταση φθείρει τη σχέση. Όταν ο ένας λείπει πολύ και ο άλλος μένει πίσω να κρατάει το σπίτι, τη ρουτίνα, τα παιδιά, την καθημερινότητα. Οι ρόλοι μπερδεύονται, η επικοινωνία χάνεται, και πολλές αγάπες πνίγονται μέσα στα μίλια που τους χωρίζουν.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

Τα παιδιά των ναυτικών μαθαίνουν από μικρά να περιμένουν. Μαθαίνουν να μεγαλώνουν με φωτογραφίες και βιντεοκλήσεις, να λένε «καληνύχτα» σε μια οθόνη και να χαμογελούν, ακόμα κι όταν η καρδούλα τους πονάει. Χαίρονται όταν ο μπαμπάς γυρίζει, μα ξέρουν πως σύντομα θα φύγει ξανά.

Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ

Όσοι έχουν στο πλάι τους έναν ναυτικό ξέρουν πως η ζωή τους δεν είναι εύκολη. Αλλά είναι γεμάτη δύναμη, αντοχή και περηφάνια. Γιατί κάθε απόπλους και κάθε επιστροφή είναι ένα μάθημα ζωής· πως η αγάπη, όταν είναι αληθινή, δεν τη φοβίζει ούτε η θάλασσα, ούτε η απόσταση.

ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΕ: όλους εκείνους που ταξιδεύουν μακριά για να ζήσουν οι δικοί τους καλύτερα… κι αφήνουν πίσω ένα κομμάτι της καρδιάς τους σε κάθε λιμάνι.