ΑΤΑΚΕΣ ΠΕΛΑΤΩΝ ΠΟΥ ΤΑΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

Υπάρχουν δουλειές που απαιτούν αντοχή, αλλά ο υπάλληλος σούπερ μάρκετ χρειάζεται… ψυχραιμία επιπέδου μοναχού Θιβέτ. Γιατί κάθε μέρα ακούει ατάκες που δοκιμάζουν τα όρια της υπομονής του — ατάκες που μοιάζουν αθώες, αλλά μέσα τους κρύβουν μια μικρή δόση… νευρικού κλονισμού!

«Τι ώρα κλείνετε;»
Ρωτάται συνήθως πέντε λεπτά πριν το κλείσιμο, με καρότσι γεμάτο ψώνια. Και όταν απαντήσεις «σε λίγο», σε κοιτά σαν να είσαι εσύ το πρόβλημα.

«Αύριο Κυριακή είστε ανοιχτά;»
Η ερώτηση που επανέρχεται κάθε εβδομάδα, λες και κάθε Κυριακή αποφασίζει ο ίδιος ο υπάλληλος αν θα δουλέψει ή όχι.

«Άλλο ταμείο δεν ανοίγετε;»
Εκείνη η στιγμή που ο υπάλληλος σκανάρει με ρυθμό φωτός, κι ακούει πίσω του τη φράση που του κόβει τα φτερά. Αν μπορούσε, θα άνοιγε δέκα ταμεία… με τηλεπάθεια!

«Έλα, γρήγορα, βιάζομαι!»
Γιατί, φυσικά, όλοι οι άλλοι είναι εκεί για… περίπατο. Η υπομονή δοκιμάζεται, αλλά το χαμόγελο παραμένει — έστω κι αν είναι ελαφρώς σφιγμένο.

«Δεν έχεις ψιλά; Εγώ δεν έχω!»
Η κλασική ατάκα που μετατρέπει κάθε συναλλαγή σε μάθημα μαθηματικών και διπλωματίας.

«Μπορείς να μου κρατήσεις τη θέση; Θα πάω να φέρω κάτι!»
Και το “κάτι” διαρκεί δέκα λεπτά, με την ουρά να καπνίζει και τον ταμία να μετρά νοερά μέχρι το δέκα.

«Μπορείς να μου αλλάξεις αυτό; Το πήρα πριν έξι μήνες!»
Το προϊόν έχει αλλάξει χρώμα, αλλά ο πελάτης επιμένει ότι “έτσι ήταν από την αρχή”.

«Δεν θέλω σακούλα, αλλά βάλε τα όλα μαζί χωρίς να σπάσουν!»
Ο υπάλληλος μετατρέπεται σε ζογκλέρ που πρέπει να χωρέσει τα πάντα σε ένα φανταστικό… αόρατο σακουλάκι.

«Δεν έχεις κάτι πιο φρέσκο;»
Ενώ το προϊόν έχει βγει μόλις από το ψυγείο, ο πελάτης το εξετάζει λες και πρόκειται να περάσει από οντισιόν.

«Μπορείς να μου πεις πού είναι το αλεύρι;»
– «Στον διάδρομο 5.»

– «Και γιατί δεν το έχετε μπροστά;»

 «Ξέχασα να τα ζυγίσω, πάω μια γρήγορη κι επιστρέφω, μην χαθεί η σειρά»

- Δηλαδή, ήμαρτον! Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη; Η σειρά θα χαθεί πως να το κάνουμε;

Οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ αξίζουν μετάλλιο υπομονής και ψυχραιμίας. Πίσω από κάθε “καλή σας μέρα” κρύβεται μια εσωτερική φωνή που ψιθυρίζει:
«Ηρέμησε… είναι απλώς άλλη μία μέρα στο ταμείο!»