ΟΤΑΝ ΟΙ “ΦΙΛΟΙ” ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΧΑΡΗ

Υπάρχουν “φίλοι” που εξαφανίζονται για μήνες, ίσως και χρόνια, και ξαφνικά θυμούνται την ύπαρξή σου… όταν κάτι χρειάζονται. Ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, μια δικαιολογία του τύπου “εσύ μόνο μπορείς να με βοηθήσεις” — κι έτσι η φιλία περιορίζεται στη λέξη εξυπηρέτηση.

Αυτού του είδους οι σχέσεις δεν βασίζονται σε ενδιαφέρον, αλλά σε συμφέρον. Είναι σχέσεις που σε στραγγίζουν, γιατί σε κάνουν να νιώθεις πως αξίζεις μόνο όταν προσφέρεις. Κι όσο περισσότερο δίνεις, τόσο πιο δεδομένος γίνεσαι.

Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται να θυμώσεις — απλώς να παρατηρήσεις. Οι αληθινοί φίλοι δεν σε ψάχνουν μόνο όταν έχουν ανάγκη· σε θυμούνται και στις χαρές, στις μικρές στιγμές, χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα.

Μάθε να ξεχωρίζεις. Κράτα αυτούς που σε νοιάζονται ουσιαστικά και βάλε όρια στους υπόλοιπους. Γιατί η φιλία δεν είναι “χάρη” — είναι αμοιβαίο δόσιμο ψυχής.