ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ «ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ» ΖΩΑ (ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΕΤΡΑ)

Αυτό που για εμάς μοιάζει αδιανόητο ή ακραίο, για άλλους λαούς είναι απλώς καθημερινό φαγητό. Η διατροφή κάθε πολιτισμού διαμορφώνεται από το κλίμα, τη γεωγραφία, την ιστορία και πολύ συχνά την ανάγκη επιβίωσης.

ΙΝΟΥΙΤ – ΑΡΚΤΙΚΗ

Οι Ινουίτ, που ζουν σε από τα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη, καταναλώνουν:

φώκια

φάλαινα

τάρανδο

Σε ένα παγωμένο περιβάλλον χωρίς γεωργία, αυτά τα ζώα αποτελούν βασική πηγή θερμίδων και λίπους. Δεν πρόκειται για επιλογή, αλλά για ζήτημα επιβίωσης.

ΑΝΔΕΙΣ – ΠΕΡΟΥ ΚΑΙ ΕΚΟΥΑΔΟΡ

Στις Άνδεις, το ινδικό χοιρίδιο (cuy) δεν είναι κατοικίδιο αλλά φαγητό με ιστορία χιλιάδων ετών. Θεωρείται παραδοσιακό πιάτο, συνδεδεμένο με γιορτές και οικογενικά τραπέζια.

ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΣΙΑ

Σε πολλές χώρες της περιοχής καταναλώνονται:

έντομα (γρύλοι, σκουλήκια)

φίδια

βάτραχοι

Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, φθηνά και εύκολα διαθέσιμα, αποτελώντας μια βιώσιμη διατροφική λύση.

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Εκεί συναντάμε το λεγόμενο bushmeat, που περιλαμβάνει:

αντιλόπες

μαϊμούδες

άγρια τρωκτικά

Πρόκειται για πρακτική που συνδέεται με την παράδοση αλλά και την έλλειψη εναλλακτικών πηγών τροφής.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Σε περιόδους πολέμου ή ακραίας πείνας, έχουν καταναλωθεί ακόμη και:

σκύλοι

άλογα

δελφίνια

Όχι από συνήθεια, αλλά από ανάγκη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

Αυτό που σε εμάς φαίνεται «παράξενο» ή «απαράδεκτο», για άλλους είναι:

πολιτισμός

ανάγκη

καθημερινότητα

Και το αντίστροφο ισχύει επίσης: πολλοί λαοί θεωρούν εξίσου περίεργο ότι εμείς τρώμε αρνί, κατσίκι ή χταπόδι.

Το φαγητό δεν είναι μόνο γεύση. Είναι ιστορία, περιβάλλον και τρόπος ζωής.