ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΑΝΤΙΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Υπάρχουν άνθρωποι που, χωρίς να κάνουν κάτι φανερά «λάθος», προκαλούν αυθόρμητα αρνητικά συναισθήματα στους γύρω τους. Η αντιπάθεια προς αυτούς δεν είναι πάντα υποκειμενική, συχνά βασίζεται σε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που δυσκολεύουν την ανθρώπινη επαφή.

ΜΟΝΙΜΗ ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ένας αντικειμενικά αντιπαθητικός άνθρωπος βλέπει σχεδόν τα πάντα μέσα από αρνητικό φίλτρο. Παραπονιέται διαρκώς, ακυρώνει τη χαρά των άλλων και μετατρέπει κάθε συζήτηση σε πεδίο γκρίνιας.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ

Δυσκολεύεται να μπει στη θέση του άλλου. Αγνοεί συναισθήματα, υποτιμά προβλήματα και δείχνει αδιαφορία σε ό,τι δεν τον αφορά άμεσα.

ΥΠΕΡΟΨΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΕΣΚΕΙΑ

Θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο. Διακόπτει, διορθώνει συνεχώς τους άλλους και συμπεριφέρεται σαν να κατέχει τη μοναδική αλήθεια, δημιουργώντας απόσταση και ενόχληση.

ΠΑΘΗΤΙΚΟ-ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Δεν εκφράζει άμεσα τη δυσαρέσκειά του. Αντίθετα, χρησιμοποιεί ειρωνεία, υπονοούμενα και «αθώα» σχόλια που τον καθιστούν ανόητο.

ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Οι συζητήσεις περιστρέφονται πάντα γύρω από τον ίδιο. Δεν ακούει πραγματικά, απλώς περιμένει τη σειρά του να μιλήσει.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ

Δεν παραδέχεται λάθη και ρίχνει την ευθύνη αλλού. Αυτή η στάση κουράζει και προκαλεί αποστροφή, γιατί ακυρώνει κάθε έννοια ισότιμης σχέσης.

ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ

Υπόσχεται πολλά, κάνει λίγα. Η ανακολουθία αυτή διαβρώνει την εμπιστοσύνη και ενισχύει την αντιπάθεια.

Ένας άνθρωπος γίνεται αντικειμενικά αντιπαθητικός όχι από την εμφάνιση ή τις απόψεις του, αλλά από τη στάση του απέναντι στους άλλους. Η έλλειψη σεβασμού, ενσυναίσθησης και αυτογνωσίας είναι τα βασικά στοιχεία που, με τον καιρό, δημιουργούν απόσταση και αποστροφή.