ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΑΚΟΜΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Ή ΕΣΤΩ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ;

Σε μια εποχή που οι ρυθμοί της ζωής είναι εξαντλητικοί και το καθημερινό πρόγραμμα γεμάτο υποχρεώσεις, το μεσημεριανό φαγητό με όλη την οικογένεια συγκεντρωμένη γύρω από το τραπέζι μοιάζει με εικόνα από το παρελθόν. Κι όμως αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ακόμα οικογένειες που τιμούν αυτή τη μικρή αλλά τόσο ουσιαστική παράδοση.

Δεν πρόκειται απλώς για ένα γεύμα. Είναι μια τελετουργία σύνδεσης, επικοινωνίας και αγάπης. Είναι η στιγμή που ο πατέρας ρωτάει τα παιδιά πώς πήγε η εβδομάδα τους, που η μητέρα μοιράζεται τις σκέψεις της, που όλοι γελούν, θυμώνουν, συμφωνούν ή διαφωνούν – αλλά είναι εκεί, μαζί.

Ιδίως τις Κυριακές, παλιά υπήρχαν πολλές οικογένειες που φρόντιζαν να βρεθούν έστω για λίγο γύρω από ένα τραπέζι με μυρωδιές σπιτικού φαγητού, όπου το φαγητό δεν είναι το μόνο που σερβίρεται. Σερβίρεται ζεστασιά, συντροφικότητα και οικειότητα. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν υπάρχουν ακόμα τέτοιες οικογένειες. Ευτυχώς εγώ ανήκω σε μια τέτοια οικογένεια που με την πρώτη ευκαιρία θα βρούμε χρόνο να φάμε όλοι μαζί και να απολαύσουμε αυτή την ανεκτίμητη οικογενειακή στιγμή.

Ίσως τελικά δεν έχει τόσο σημασία πόσο συχνά συμβαίνει, αλλά το ότι συμβαίνει. Ότι κάποιοι επιλέγουν ακόμα να σταματούν τον χρόνο για λίγο, να κοιτάζουν ο ένας τον άλλο στα μάτια και να λένε: «είμαστε εδώ, μαζί».

Πόσοι από εσάς έχετε τέτοιες στιγμές και πόσοι όχι;