"ΜΑΜΑ, ΕΛΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ" – ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ 98.000 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ. ΠΩΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΗΡΕΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΕ 24 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ

 

Αν είσαι μαμά, σίγουρα έχεις ακούσει τη φράση «Μαμά, έλα να παίξουμε» τόσες φορές που νιώθεις ότι θα έπρεπε να πληρώνεσαι με το λεπτό για συμμετοχή σε... θεατρικά έργα, κατασκευές, κυνηγητό, γιατρούς, πριγκίπισσες και δράκους. Κι όμως, όσο γλυκιά κι αν είναι η ανάγκη του παιδιού σου για σύνδεση μέσω του παιχνιδιού, δεν σημαίνει ότι μπορείς (ή πρέπει) να είσαι διαθέσιμη 24/7.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΦΥΡΑ ΑΓΑΠΗΣ

Για ένα παιδί, το παιχνίδι δεν είναι μόνο διασκέδαση. Είναι τρόπος να εκφράσει συναισθήματα, να νιώσει ασφάλεια και σύνδεση. Όταν σου λέει «έλα να παίξουμε», σου λέει ουσιαστικά: «θέλω εσένα, όπως είσαι, τώρα». Η ανάγκη του είναι πραγματική και όμορφη. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακυρώσεις τον εαυτό σου για να την καλύψεις.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗ

Πολλές μαμάδες νιώθουν ενοχές όταν λένε "όχι" στο παιχνίδι. Όμως το όριο δεν είναι απόρριψη. Είναι μια τρυφερή εκπαίδευση ζωής: ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκες, ρόλους και υποχρεώσεις. Ότι δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε ό,τι θέλουμε, τη στιγμή που το θέλουμε.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΔΑΚΡΥΑ (ΟΥΤΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ, ΟΥΤΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ)

1. Αναγνώρισε την ανάγκη του:
   «Καταλαβαίνω ότι θέλεις πολύ να παίξουμε τώρα. Είναι ωραίο όταν παίζουμε μαζί!»

2. Βάλε σαφές, ήρεμο όριο:
   «Τώρα πρέπει να μαγειρέψω/δουλέψω/ξεκουραστώ. Δεν μπορώ να παίξω αυτή τη στιγμή.»

3. Πρόσφερε εναλλακτική:
   «Μπορούμε να παίξουμε μαζί μετά το φαγητό / στις 5 / μόλις τελειώσω αυτό. Θες να το σημειώσουμε στο ρολόι;»

4. Ενίσχυσε το αυτόνομο παιχνίδι:
   «Γιατί δεν διαλέγεις εσύ το παιχνίδι και να έρθεις να μου το δείξεις μόλις είμαι έτοιμη;»

Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Τα παιδιά δεν χρειάζονται μαμάδες που παίζουν συνεχώς. Χρειάζονται μαμάδες που είναι παρούσες συναισθηματικά όταν παίζουν μαζί τους. Πέντε λεπτά ουσιαστικής προσοχής, χωρίς κινητό, χωρίς μισό βλέμμα αλλού, αξίζουν περισσότερο από μία ώρα "καθησυχαστικού" παιχνιδιού με κούραση ή πίεση.

Όχι, δεν γίνεται να παίζετε όλη μέρα. Αλλά γίνεται να παίζετε με χαρά, ρυθμό και νόημα. Το "μαμά, έλα να παίξουμε" δεν είναι διαταγή. Είναι πρόσκληση. Και εσύ μπορείς να απαντήσεις με όρια – και με αγάπη.