Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΘΕΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣΕΙ ΣΤΗ ΘΡΥΛΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗ "7 ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ" Ή ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΗ, ΕΥΓΕΝΙΚΗ, ΚΑΛΟΠΡΟΕΡΑΙΤΗ ΚΑΙ NORMAL;

 

Οι πεθερές. Μια λέξη που αρκεί να ειπωθεί και αμέσως προκαλεί συνειρμούς, βλέμματα και βαθιές ανάσες. Είναι άραγε η δική σου πεθερά μια χρυσή ύπαρξη, που σου φέρνει πίτες κάθε Κυριακή και σε αγκαλιάζει σαν κόρη της; Ή μήπως είναι η πέμπτη "θανασιμη" που περιμέναμε στη σειρά του Καπουτζίδη και απλά καθυστέρησε να κάνει την εμφάνισή της;

ΠΕΘΕΡΕΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ Ή ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ;

Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες πεθερές συμπεριφέρονται λες και έχεις αρπάξει τον εραστή τους και όχι... απλώς παντρεύτηκες τον γιο τους. Ο ανταγωνισμός, η υποβόσκουσα ζήλια και η ανάγκη να διατηρήσουν τον απόλυτο έλεγχο, τις κάνουν να μεταμορφώνονται από στοργικές κυρίες σε στρατηγούς του συναισθηματικού πολέμου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΝΟΥΡΓΑΣ ΠΕΘΕΡΑΣ

Κάποτε, μια κυρία αποφάσισε ότι η νύφη της δεν ήταν «αρκετά καλή» για το παιδί της. Κρυφά, αλλά μεθοδικά, άρχισε να υφαίνει έναν ιστό παρεξηγήσεων, ενοχών και ψεύτικων "αθώων" παρατηρήσεων:
– «Α, δεν μαγειρεύεις κεφτεδάκια όπως του τα φτιάχνω εγώ...»
– «Το παιδί μου δεν γελάει όπως γελούσε παλιά...»

Και κάπως έτσι, κατάφερε να τους απομακρύνει. Ο γιος, μπερδεμένος ανάμεσα σε σύζυγο και μαμά, τελικά απομακρύνθηκε από την πρώτη.

ΑΛΛΑ Η ΝΥΦΗ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΙΑ.

Με ψυχραιμία και μια αίσθηση δραματικής δικαιοσύνης, στάθηκε ξανά στα πόδια της, βρήκε τη δύναμη να πει αντίο, να ξαναφτιάξει τη ζωή της — και όχι απλά να προχωρήσει, αλλά να ευημερήσει. Και η πεθερά; Έμεινε με το τάπερ στο χέρι και τον γιο μοναχό, σκεπτόμενος "μήπως τελικά η μάνα μου το παράκανε;".

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

Υπάρχουν κι εκείνες οι υπέροχες πεθερές που είναι φίλες, σύμμαχοι, δεύτερες μητέρες. Εκείνες που χαίρονται πραγματικά όταν βλέπουν τον γιο τους ευτυχισμένο — και αναγνωρίζουν το ρόλο της νύφης σ’ αυτή την ευτυχία. Δεν κρίνουν, δεν υπονομεύουν, δεν χειραγωγούν. Είναι εκεί, σταθερές και δοτικές. Αν έχεις τέτοια πεθερά, κράτα την σαν θησαυρό.

ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ

Ίσως η απάντηση να κρύβεται κάπου στη μέση. Ο ρόλος της πεθεράς μπορεί να γίνει ευλογία ή βάρος, ανάλογα με το χαρακτήρα και τις προθέσεις. Αν η δική σου μοιάζει πιο πολύ με τηλεοπτικό χαρακτήρα παρά με πραγματικό άνθρωπο, τότε ναι — ίσως κάποιος σκηνοθέτης να περιμένει το σενάριό της για τον επόμενο κύκλο των «Θανάσιμων Πεθερών».

Αν πάλι είναι ήσυχη, διακριτική, supportive και normal… πες της ένα "ευχαριστώ". Είναι πιο σπάνια απ’ ό,τι νομίζεις.