ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ – ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΧΙ;
Το παιδί σου γυρίζει από το σχολείο και λέει: «Δεν θέλω να ξαναπαίξω με τη Μαρίνα!».
Το ένστικτο σου; Να μπεις μέσα και να «διορθώσεις» την κατάσταση.
Όμως… η φιλία είναι πεδίο μάθησης, όχι παρέμβασης.
Τι μαθαίνει ένα παιδί από τις φιλίες του:
-
Κοινωνικά όρια
-
Επικοινωνία
-
Διαχείριση απόρριψης
-
Συναισθηματική ανθεκτικότητα
Πότε χρειάζεται παρατήρηση και όχι παρέμβαση:
-
Όταν το παιδί τσακώνεται για "ποιος θα είναι πρώτος στο παιχνίδι" – φυσιολογικό.
-
Όταν δοκιμάζει ρόλους ή προσωρινά «δεν τα βρίσκει».
Πότε χρειάζεται στήριξη ή/και παρέμβαση:
-
Αν το παιδί δεν έχει ΚΑΘΟΛΟΥ φίλους για μεγάλο διάστημα.
-
Αν δέχεται συστηματικά απόρριψη ή bullying.
-
Αν το βλέπεις να αποσύρεται ή να αναπτύσσει φοβίες.
Τι μπορείς να πεις:
-
«Μπορείς να μου πεις τι σε πείραξε;»
-
«Πώς ένιωσες; Και τι θα ήθελες να γίνει την επόμενη φορά;»
-
«Μήπως θέλεις να καλέσεις κάποιον άλλο φίλο για παιχνίδι;»
Σύμφωνα με τη νευροεπιστήμη, οι φιλίες είναι βασικό στοιχείο ανάπτυξης του μετωπιαίου λοβού (λογική, κρίση, ενσυναίσθηση).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου