Η ΠΙΕΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΑΠΟ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ – ΜΗΠΩΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΟΜΑΝΕΙΣ;

«Να τον γράψουμε και αγγλικά; Και σκάκι; Ή μήπως ρομποτική;»

Η κοινωνία μας καλλιεργεί το μοντέλο «παιδί-πρότζεκτ» από πολύ νωρίς. Και το τίμημα το πληρώνει… η παιδικότητα.

Τι δείχνουν οι έρευνες:

• Παιδιά με υπερφορτωμένα προγράμματα έχουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και μειωμένο δημιουργικό παιχνίδι.

• Η ελεύθερη εξερεύνηση συνδέεται με αυξημένο IQ, μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και αυτορρύθμιση.

Τι χρειάζεται πραγματικά το παιδί;

• Ασφάλεια + Αποδοχή: Όχι «θα είμαι περήφανος αν πετύχεις» αλλά «είμαι περήφανος που είσαι εσύ».

• Χρόνος για παιχνίδι, βαρεμάρα, φαντασία.

• Έναν γονιό που ρωτάει: «Τι σε κάνει να νιώθεις καλά;»

Τι μπορείς να κάνεις:

• Δώσε του χώρο να επιλέξει: Αντί να του φορτώνεις δραστηριότητες, ρώτα: «Τι θα ήθελες να δοκιμάσεις φέτος;»

• Εκτίμησε την προσπάθεια, όχι το αποτέλεσμα: Πες «Μου άρεσε που το προσπάθησες», όχι «Μπράβο για τον βαθμό».

• Πρόσεξε τα σημάδια εξουθένωσης: Υπνηλία, άρνηση για μάθημα, εκρήξεις θυμού.

Όπως είπε ο Dr. Gabor Maté: "Το πιο σημαντικό δεν είναι να πετύχει το παιδί κάτι. Είναι να νιώθει ότι αξίζει αγάπη χωρίς να κάνει τίποτα."