Η ΑΓΑΠΗ ΩΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΞΗ

 

Πολλοί φαντάζονται την αγάπη ως κάτι μεγαλειώδες, σχεδόν κινηματογραφικό. Κι όμως, η αγάπη ζει πιο αυθεντικά στις σιωπηλές, αθέατες στιγμές της καθημερινότητας. Δεν είναι μόνο τα «σ’ αγαπώ» που λέγονται δυνατά — είναι και εκείνα που ψιθυρίζονται μέσα από πράξεις.

Η αγάπη είναι να θυμάσαι πώς παίρνει τον καφέ του ο άλλος. Να στρώνεις το πάπλωμα στο πλευρό του. Να κρατάς το χέρι του χωρίς λόγο. Είναι να παραμερίζεις τον εγωισμό και να ακούς. Είναι το “πήγαινε εσύ, θα το φροντίσω εγώ”, το “σε περίμενα”, το “όλα καλά;”.

Είναι η επιλογή να είσαι παρών, στα εύκολα και στα δύσκολα. Κι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο καθαρά διακρίνεις ότι εκείνες οι «μικρές» πράξεις είναι τελικά οι πιο μεγάλες.