Αφιέρωμα: Sir Arthur Jack Brabham (1926-2014)

Κατέκτησε τρεις παγκόσμιους τίτλους χρησιμοποιώντας τη μηχανολογική εξειδίκευση και την οδηγική του ικανότητα. Πρωτοπορώντας στην επιχειρησιακή πλευρά της F1 κατάφερε να κερδίσει τον τρίτο του τίτλο με μονοθέσιο της ομάδας που ανήκε στον ίδιο, επίτευγμα μοναδικό στην ιστορία του σπορ.
Η επιρροή του στο θεσμό ήταν τόσο σημαντική ώστε έγινε ο πρώτος οδηγός στην ιστορία που έλαβε τίτλο ευγενείας (Sir).

Από μανάβης μηχανικός 

Ο Sir Arthur Jack Brabham γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1926 στο Hurstville της Αυστραλίας, μια πόλη κοντά στο Σύδνεϋ. Ο πατέρας του είχε δικό του μανάβικο αλλά ο μικρός Jack έδειχνε πιο πολύ ενδιαφέρον για τα οχήματα που διένειμαν τα προϊόντα του μανάβικου παρά για τα... φρούτα της επιχείρησης. Σε ηλικία 12 ετών οδηγούσε ήδη πολύ καλά και στα 15 του αποφάσισε να αφήσει το σχολείο και να δουλέψει σε γκαράζ. Παράλληλα παρακολουθούσε και πρακτική μηχανολογία στη σχολή Kogarah Tech. Στα 18 του κλήθηκε από τη Βασιλική Αεροπορία της Αυστραλίας να εκπαιδευτεί ως μηχανικός πτήσης, αν και ο ίδιος ήθελε να γίνει μάχιμος πιλότος. Η περιπέτεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου πέρασε και το 1946, όταν απολύθηκε, ένας θείος του που είχε κατασκευαστική εταιρία τον βοήθησε να αποκτήσει το δικό του συνεργείο. Το 1951 παντρεύτηκε την Betty αποκτώντας τρεις γιους, τον Geoffrey, τον Garry και τον David. 

Η στροφή στους αγώνες

Η πρώτη επαφή με τους αγώνες έγινε χάρη στον Αμερικάνο φίλο του Johnny Schonberg ο οποίος έτρεχε με midget αυτοκίνητα σε οβάλ χωμάτινες πίστες της Αυστραλίας. Ο Schonberg τον παρακάλεσε να του φτιάξει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο αλλά η γυναίκα του φώναζε διαρκώς να μη συμμετέχει σε αγώνες και έτσι ο Brabham αποφάσισε να τρέξει ο ίδιος! Το ταλέντο του φάνηκε από νωρίς και στον τρίτο του αγώνα πήρε την πρώτη του νίκη. Τα επόμενα τέσσερα έτη θα σαρώσει τον ανταγωνισμό στα εθνικά πρωταθλήματα και θα γίνει πρωταθλητής ισάριθμες φορές. Η αυξανόμενη φιλοδοξία του τον οδήγησε να δοκιμάσει τις ελπίδες του στην Ευρώπη και έτσι το 1955 εγκαταστάθηκε στην Αγγλία. 

Γνωριμία με τους αδερφούς Cooper και Φόρμουλα 1

Εκεί γνωρίστηκε με τους Charles και John Cooper, κατασκευαστές του γνωστού θρυλικού μοντέλου. Η συνάντηση αυτή θα οδηγούσε σε μία άκρως πετυχημένη συνεργασία στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το ντεμπούτο του Brabham έγινε στο Βρετανικό Grand Prix εγκαταλείποντας. Την ίδια χρονιά σε έναν μη πρωταθληματικό αγώνα κατάφερε να δυσκολέψει πολύ τον ήδη φημισμένο Stirling Moss που οδηγούσε μια πανίσχυρη Maserati 250F. Ο Brabham ύστερα από αυτή την εμφάνιση πείστηκε ότι μπορούσε να αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο και την επόμενη χρονιά έτρεξε με μία ιδιωτική Maserati 250F. Τα αποτελέσματα όμως δεν ήταν καλά και το 1957 επέστρεψε στην Cooper-Climax. Εκείνη τη σεζόν ήταν συγκλονιστικός στο Μονακό καθώς ήταν τρίτος σχεδόν σε όλο τον αγώνα αλλά προς το τέλος ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει. Ο πεισματάρης όμως Jack Brabham λίγο πριν τον τερματισμό κατέβηκε να σπρώξει το μονοθέσιό του μέχρι τον τερματισμό παίρνοντας την 6η θέση... Το 1958 συμμετείχε σε περισσότερους αγώνες έχοντας ανταγωνιστικά αποτελέσματα, αλλά η διαφορά θα γινόταν την επόμενη σεζόν.

Η έμπνευσή του φέρνει δύο παγκόσμια πρωταθλήματα

Στο μεταξύ ο Brabham είχε πείσει τους αδερφούς Cooper να μεταφέρουν τον κινητήρα των μονοθεσίων πίσω, μία επιλογή που θα τους καθιστούσε κυρίαρχους το 1959 απέναντι στον μπροστομήχανο ανταγωνισμό. Ο Brabham με δύο νίκες σε Μονακό και Αγγλία και με υψηλά πλασαρίσματα υπερκέρασε τον Moss στη βαθμολογία και πήρε τον τίτλο. Το 1960 βελτίωσε περαιτέρω το μονοθέσιό του και ζευγάρωσε τους τίτλους του πετυχαίνοντας πέντε εμφατικές νίκες στη σειρά σε Ολλανδία, Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία και Πορτογαλία.

Οδηγός - εργοδότης

Το 1961 αποφάσισε να πάει στην Αγγλία και να συνεργαστεί με το φίλου του Ron Tauranac. Οι δυο τους ίδρυσαν την "Jack Brabham Motors", που αργότερα μετονομάστηκε σε "Motor Racing Developments Ltd", με αντικείμενο την κατασκευή αγωνιστικών αυτοκινήτων. Τα σασί του σχεδίαζε ο Brabham κυριάρχησαν τα επόμενα χρόνια στις μικρότερες κατηγορίες αγώνων και ο ίδιος όμως δεν είχε σταματήσει να τρέχει. Τη διετία '61-'62 οι κανονισμοί είχαν ήδη αλλάξει και οι κινητήρες χαμηλού κυβισμού (1500cc) ήταν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της Lotus και του σπουδαίου Jim Clark, οπότε τα αποτελέσματα ήταν φτωχά. Έτσι αποφασίζει να ιδρύσει τη δική του ομάδα με την οποία θα τρέχει και ο ίδιος! Οι δυσκολίες ήταν πολλές στην αρχή, αλλά ο Brabham πραγματοποιούσε διαρκώς βελτιώσεις στα μονοθέσιά του ώστε το 1964 είχε την ευτυχία να δει τον team mate του Dan Gurney να κερδίζει σε Γαλλία και Μεξικό. 

1966: o Brabham γράφει ιστορία

Έπρεπε να περάσει ακόμη μία χρονιά με μέτρια αποτελέσματα μέχρι να φτάσουμε στο 1966 όταν ο Brabham εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την ευφυΐα και τους νέους κανονισμούς επανήλθε στην κορυφή! Εκείνη τη χρονιά τα μονοθέσια επέστρεφαν στον υψηλό κυβισμό με 3λιτρους κινητήρες οι οποίοι έπασχαν από θέματα αξιοπιστίας. Ο Brabham όμως συνεργαζόμενος με τη Repco δημιούργησε ένα μοτέρ που ως γνώμονα είχε την αξιοπιστία και όχι την απόλυτη επίδοση και η επιλογή αποδείχθηκε σοφή. Ο Αυστραλός κερδίζοντας σε Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία καθώς και στο κολασμένο Nirburgring της εποχής πήρε τον τρίτο του τίτλο καταφέρνοντας να γίνει ο μοναδικός στην ιστορία του σπορ μέχρι και σήμερα που πήρε το πρωτάθλημα με δικό του μονοθέσιο!

Τα χρόνια μέχρι την απόσυρση

Το 1967 τόσο ο τίτλος των κατασκευαστών όσο και αυτός των οδηγών παρέμειναν στην ομάδα του Brabham, μόνο που αυτή τη φορά πρωταθλητής στέφθηκε ο team mate του Denny Hulme. Η διάκρισή του βέβαια οφειλόταν εν πολλοίς στον Brabham ο οποίος δοκίμαζε κάθε νέα αναβάθμιση πρώτα στο δικό του μονοθέσιο, οπότε ο Hulme είχε σίγουρες λύσεις στη διάθεσή του. Τις επόμενες χρονιές ο Αυστραλός άρχισε να σκέφτεται την απόσυρση καθώς είχε περάσει ήδη τα 40, ενώ το 1969 τραυματίστηκε στο πόδι σε δοκιμές εξέλιξης. Η τελευταία του χρονιά στην F1 ήταν το 1970 σημειώνοντας μάλιστα την τελευταία νίκη της καριέρας του στο Μεξικό.

Τα χρόνια μετά την αποχώρηση

Με την απόσυρσή του η ομάδα του πωλήθηκε στον Bernie Ecclestone ενώ ο ίδιος γύρισε στην πατρίδα του την Αυστραλία. Εκεί ασχολιόταν με αγροτικές εργασίες, την εμπορία αυτοκινήτων και μία δική του αεροπορική εταιρία ενώ παράλληλα βοηθούσε τους γιους του στις αγωνιστικές τους καριέρες χωρίς ωστόσο να καταφέρουν ποτέ να ακολουθήσουν τα χνάρια του. Το μικρόβιο των αγώνων όμως δεν τον άφησε ποτέ και όποτε του δινόταν η ευκαιρία αγωνιζόταν. Μάλιστα το 1995 στον 12ωρο αγώνα αντοχής James Hardie Sydney πήρε την 5η θέση!

Οι τιμητικές διακρίσεις του Brabham

Το 1966 ανακηρύχθηκε "Άντρας της χρονιάς" στην Αυστραλία τιμώμενος από τη Βασίλισσα. 

Το 1985 για τη συνεισφορά του στο βρετανικό μηχανοκίνητο αθλητισμό του απονεμήθηκε τιμητικά ο τίτλος "Sir". 

To 1990 έγινε μέλος του "Hall of Fame" του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Ο Sir Jack Brabham απεβίωσε στις 19 Μαΐου του 2014 σε ηλικία 88 ετών. 

Εκκινήσεις:126

Τίτλοι:3(1959,1960,1966)

Νίκες:14

Πόντιουμ:31

Βαθμοί:253